Dla nas to rzecz oczywista, że w wiedźmińskim uniwersum nazwisko "Merigold" zarezerwowane jest dla ponętnej czarodziejki Triss, a pseudonimu "Jaskier" używa towarzyszący Geraltowi bard, czyli Julian Alfred Pankratz - wicehrabia de Lettenhove. Zupełnie inaczej wygląda to jednak za naszą południową granicą. Kiedy czeskie wydawnictwo Winston Smith opublikowało w 1992 roku pierwszy zbiór opowiadań Andrzeja Sapkowskiego, tamtejszy tłumacz zdecydował się nadać trubadurowi zupełnie inne imię. Jaskier dość nieoczekiwanie został Marigoldem, a to - jak się już pewnie domyślacie - spowodowało spory problem, gdy do akcji wkroczyła Czternasta ze Wzgórza.
Tłumacz może w pewnym stopniu czuć się usprawiedliwiony, bo choć Triss została dwukrotnie wspomniana w opowiadaniach Sapkowskiego (Ostatnie życzenie i Miecz przeznaczenia), żadne z nich nie weszło w skład pierwszego zbioru krótkich historii o Geralcie z Rivii, przynajmniej w Czechach. Sytuacja uległa jednak zmianie później, gdy wydawnictwo Winston Smith postanowiło opublikować pozostałe przygody Białego Wilka. Z nazwiskiem czarodziejki trzeba było coś zrobić, a że z Marigoldem mylić się ono już nie mogło, zmieniono je na "Ranuncul". Możecie nie zdawać sobie z tego sprawy, ale wspomniany wyraz jest skróconą wersją łacińskiego słowa "ranunculus" - w botanice wykorzystywanego do opisywania roślin z rodziny... jaskrowatych. Autor przekładu wykazał się tu nie lada pomysłowością, podmieniając w przewrotny sposób imiona obojga bohaterów. Czeski film? Raczej świadomy zabieg, na dodatek całkiem zabawny.
![]()
Oczywiście twórcy gier z serii Wiedźmin dostosowali się do panujących za południową granicą zasad. Możecie przekonać się o tym sami, wybierając czeski język z menu głównego Dzikiego Gonu i robiąc przegląd kart do Gwinta.
Oczywiście twórcy gier z serii Wiedźmin dostosowali się do panujących za południową granicą zasad. Możecie przekonać się o tym sami, wybierając czeski język z menu głównego Dzikiego Gonu i robiąc przegląd kart do Gwinta.
WARTO RÓWNIEŻ WIEDZIEĆ, ŻE...
